Sen Aragon Ben Elsa
Bir düþ düþüyor düþlerime...
Bir düþ ki baþrolde sen...
.........
Ayazlý bir sabaha açýyorum kirpiklerimi,
mevsimlerden güz,
aylardan Kasým’mýþ öyle diyorlar...
Aþký tozlu raflardan indirip,
bir hamlede üzerime giyiyorum,
ve karþýmda sen.....
......
Sonra ellerimi uzatýyorum sana,
ahh ellerim,
yokluðunda kaç kelamýn katilidir bir bilsen....
Gülüþünden bir tutam kopartýp,
saçlarýma iliþtiriyorum...
Baharlara bürünüyoruz yeniden,
ben,
sen kokuyorum....
Mesela,
lugatýma yeni kelimeler ekliyorum,
dile geliyor lâl býrakýlmýþ bütün cümleler..
serceler harf taþýyor gagalarýnda...
yazýyorum,
yazdýkça yeniden sevdalanýyorum...
..........
Ve sonra,
Sen Aragon oluyorsun,
ben Elsa...
Sen gülüþüme bir ömür armaģan ediyorsun,
ben o ömre alldatýlmamýþ dev þiirler siðdýrýyorum....
Yadigar Öztürk Yaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yadigar Yeliz Yaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.