ZÜLÂL

Evvel zaman içinde
Hiç olmadýk bir yerde
Hani gençlik de serde!!
Tanýþtým bir zülâlle...

Akýyordu sakince
Öyle kendi halinde
Sevgi dolu gözlerle
Seyrettim senelerce.

Kurumuþ toprak idim
Sararmýþ yaprak idim
Bir yudum içiverdim
Vaha gibi yeþerdim.

Eðer kurumasaydý
Kana kana içerdim
O "GÜLRU"nun uðruna
Cennet’ten vazgeçerdim...(Lehfan)
Sosyal Medyada Paylaşın: