Ölü denizler dalgalanýyor parmak uçlarýmda Birkaç rüzgar daðýtýyor kývamsýz duygularýmý Zaman geçiyor, geçmiyor Kulaklarýmda yüreðime sapladýðýn o söz Çoktan içilmiþ bir zehir gibi Düðümlüyor orta yerinden kansýz damarlarýmý Karanlýðýmý karþýlýyor Dilsiz çocuklarýn mapushane türküleri Uykularýmdan rüzgara tutunup kaçýyor özgürlük Yalnýzlýk kadar gerçek ve suskun Çatlýyor kalemimin altýnda satýrlarým Þiddetli depremler Sur üflenmeden kopan kýyametler Ateþ püsküren fýrtýnalar Ve nefes alan kýrýk bir ölü Enkazýn altýnda Ufacýk hastalýklý gülüþleri duyulmakta ... 30.09.2015 22:40 Özlem Tanrýkulu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem TANRIKULU_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.