Saçlarýný rüzgârda okþayýnca, Yýldýrým gibi düþtün aklýma! Rotam Oldu Gözlerin Yüreðine yelken açtým
Zaman daðladý sonsuz acýlarýmý, Nasýl olur evreni yedi renge boyama Gecemin tarlalarýna þiirler ektim, Birden kayboluverdik Ufuklarda aþk a akarak..
Bütün mutluluklar, Keþke kapsülünde eriyerek gidiyor! Bir akþamüstü kör bir akrep Aþk zehrini zerk etti yüreðime, Panzehir im oldu dudaklarýn!
Alev alev yaþanan son gecesi aþkýn Gidiþinle’ Yetim çocuklar gibi bükme boynumu Bir þiir de sen oku aþka dair Ve bir þarký söyle aþktan yana Ýçinde söylenmemiþ duygular olsun…
Abdullah Oral
Sosyal Medyada Paylaşın:
vurguni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.