SENSİZKEN

Kaderle aramý açtý bu dava
Her celse bin defa öldüm sensizken
Bedeni kalbime dar gelen yuva
Kendimi bir garip kýldým sensizken



Hazin bir öyküyü dillendirdim de
Gözyaþlarým yandý derin derdimde
Her türlü soruya cevap verdim de
Suskunluðu þifa bildim sensizken



Dönüp durdu baþta dinmeyen sýzý
Sonsuz bir acýyý tattýrdý mazi
Gözlerimde kaldý kahrýnýn izi
Ellere zoraki güldüm sensizken



Sol yaným aðrýdan geçmedi yandý
Ayrýlýðýn zulmü kalbe dayandý
Bedenim hasreti çekerim sandý
Tenimden nefesi sildim sensizken



Sevinci unuttum gülmekten geçtim
Ölmeyi kendime kurtuluþ seçtim
Seni anýmsatan ne varsa kaçtým
Sonsuz bir azaba daldým sensizken



Hüzünle kapandý bahtýmda perde
Kavuþmak umudu kalmadý serde
Bu beni kahrýnla dolduran yerde
Acýmla baþ baþa kaldým sensizken



Azap deryasýnda yüzdü gözlerim
Gönlünün odunda közdü gözlerim
Aþkýna verilmiþ sözdü gözlerim
Sözümü ümidim bildim sensizken













Gülþah Gayret / TEKÝRDAÐ




_

Sosyal Medyada Paylaşın: