Düþündüm ikimizi geceler boyu
Geçti gözlerimin önünden yaþananlar
Boðuldum düþüncelerimin sýð sularýnda
Sensiz kýyýlarýmda kayboldum
Koptu içimde fýrtýnalar
Her taraf tufan
Estikçe aþýndýrdý kayadan zerre gibi
Aldý götürdü bedenimden parça
Med cezir yaþadým her dolunayda
Sensizliðin dipsiz kuyularýnda debelenip durdum
Gözlerim umutsuzca bir ýþýk aradý
Ayrýlýðý yakýþtýramadým kendime
Ýlkimsin ahir evvelimsin sen
Cemre olup düþtün yüreðime
Kar taneleri gibi eridin bedenimde
Baharý müjdeleyen mevsimler gibiydin
Seninle hayata merhaba dedim
Meðer sensiz bir hiçmiþim
Ama þimdi yoksun
Sol yaným yarým kaldý bak
Neydi bu kadar acelen gitmeye
Yoksa bir bekleyenin mi vardý
Hani hiç ayrýlmayacaktýk ölümsüzdü sevdamýz
Bir pamuk ipliðine mi baðlýydý
Ettiðimiz yeminler yalan mýydý
Buruk bir kahve tadýnda kaldýn
Susuzluktan kuruyan dudaklarýmda
Olmasan da yanýmda
Bu can çýkmadýkça bedenimden
Eksilmeyecek sana olan sevgim yüreðimden
Sen nerden bileceksin ki
Ben düþen her kar tanesini
Ölümün soðuk nefesini hatýrlatýyor diye sevdim
Bir gün sen de anlayacaksýn
Yüreðine düþtüðünde aþk ateþi
Yalan sevdalarýn gerçeðe dönüþmediðini
Uyku girmeyecek gözlerine
Sabahý zor edeceksin
Tarifsiz bir korku kaplayacak yüreðini
Keþke diyeceksin gözyaþlarý eþliðinde
Giden geri gelmez bilmez misin ...
Refik
04 . 11 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.