Yarýnýmý ararken boþluðunda kayboldum hayatýn bir duygu seli içimde akýp giden, bir yangýn yeri hiç sönmeyen, toz oldum duman oldum bu hayatýn karanlýðýnda kayboldum.
Yorgun düþüyor düþlerim sanki bir tek ben çýrpýnýyorum yaþamak o kadar zor ki acý, ýzdýrap bir fýrtýna tuttu savruldum boþluðunda kayboldum hayatýn.
Hayat acý devran kötü açýsýný sarýyor bedenim aradýðým bir tutam mutlulukdu bulamadým içimde kanadý zamansýz elvedalar nemli gözlerde kaldý topladýðým umutlar seviyorum deyip de arkamda mezar kazanlar yastayým gurbette, ateþimde yananlar , külümde savrulanlar sevinin ,yorgun düþtü yüreðim bir mutluluk ararken, boþluðunda kayboldum hayatýn ..
Þiir_YARALI_34/AVUSTURYA Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakan Yarali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.