Gurbetime güneþ doðmuyor artýk titreyen bir ýþýk karanlýklarda her bir yaným param, parça gece gündüz bu þehir heb isyanlarda unuttum hangi yönden doðacak güneþ yüreðimde sevdan yaðmurlu; bilmiyorum hangi mevsimdeyim nerdeyim kiminleyim gözlerimin çaðladýðý bir mevsimdeyim hani ya doðacaktýn üþüyen yüreðime .. hani ya güneþimdin ....
Karanlýklardayým gözlerim deðil yüreðim aðlýyor bu þehre güneþ doðmuyor ne bahar geliyor ne,de toprak kokuyor rüzgarýmda kekik kokusu arama artýk ...
Hasret açýsýný bilemezsin gülüm çekmedin ki yaðmur bulut döküyordu ben severken þehir aðlýyordu hasretinde hüzün düþerken arama gökyüzünün mavisini gelip geçerken bütün sokaklarýnda bu þehrin düþünme sen boþuna hiç beni gurbetimde güneþ batarken .......
Þiir_YARALI_34/Avusturya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakan Yarali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.