ßir ziyan sevgi daha... Yeþerttiðimiz umutlar yine sararýp soldu,bu kez kökünü dibini kuruturcasýna bir ah çekti gönül. Sen ben olmayalým (Bi/z) olalým istedim, Aralanmýþ kapýlarý sonuna dek açmýþken,yüzüme kapadýðýn kapýnýn kilitleri gönlümde küf tutmak üzere yok ettim. Sevdama sahip çýkmak,kýsaca bu bir soluk kýsalýðýnaki biçilmiþ ömre bir þans daha vermek istedim.Gel gör ki; /Vaz/gec/mek/ di adý.. oysa bu tutune duyulan mubtelalýk deðildiki,Kulluðe basýp masadan kalkasýn..Bir yürekdi aðlayan,þuursuz, çok seven,belki minicik kadýndý gözleri buðulanýp sana yanan..Ancak görmesini bilemedin,o yurek çok büyük çok asildi... Enkazlý kýþlara veda ederken,artýk bende nisanlarýn baharlarýn da adý Güz.. ßir ömür derken bir mevsime sýðdý bu aþk,dokunduðum gül yalan,baktýðým göz yalan. Þarkýda da dediði gibi; Dokunduðun her yaným acýyor þimdi... Ýþte þimdi sorgula kendini ey kalbim! Acýyý sevmek olur mu?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rabia ( Aşk_ı Sükut ) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.