Annem

Sevdalarýn adý yok,
hepsi kaçak hepsi giz
umutlar sessiz bicare
çareler çaresiz,
yetim düþlerimin sessiz fýsýltýlarýn da kayboluyorum,
,bitikliðimin þerefine hergün kadeh kaldýrýp hergün bin kez ölüyorum..
sana sesleniyorum!
dipsiz caresizliklerimin kahramaný,
ölüm gibi soðuk, sýcak bir nefes gibi derin,
kalsam derinlikler de boðuluyor,gitsem nefessizlikden ölüyorum.
yalnýzlýklarým pacamdan akýyor,ben ölüyorum annee!
uzattýðým tüm eller kirli dikenli,
yetemiyorum benliðime,sahipsiz yitik sendromlar
bitmiþlik nedir bilirmisin anne?
duvarlar çok aðýr,nefessizim caným çok yanýyor anne!
ciðerim yanýyor.
vijdan sýzýsý boyumu aþýyor boðuluyorum,
dünüm,bugünüm, yarýnlarým bile yitik benim annem
cocukluðumu özledim
temizliðimi masumluðumu,minicik gülüþlerimi özledim..
sorma bana annem
sadece birgün sona erersem bilsende günahýmý
bilesin ki güzel annem
masum bir çiçeðin arý ya olan aþkýydý bendeki
zehirlediler...
yanýldým,kandým,YANDIM ben annem
insanlar hain insanlar kötü insanlar acýmasýzmýþ ben bilemedim annem.
beni affet,affet affet annemm...

Sosyal Medyada Paylaşın: