EZBER BOZAN BÝR AÞK
Nice umutlarla büyütmüþtüm
Saksýda nadide bir çiçekti aþk
Yoktu eþi, benzeri
Ölümdü
Her yapraðýna yazýlan ferman
Elimde bir alfabe þimdi
Harflerini sökemedim
Dilimde bir þarký makamýný unuttuðum
Defterime hüzün yaðýyor yaðmur yerine
Ezber bozan bir gökkuþaðý
Siyah mý siyah
Esrik bir kahkaha çýnlýyor þimþek yerine
Söndürmüyor ateþten duygularý
Tipi, fýrtýna, bora…
Ömrümün en derin düþüydü
En anlamlý hayali
Kýrýldý en beklenmedik anda
En beklenmedik yerinden
Kýrýlgan bir zamandayým þimdi
Yürek kýrýk
Umut kýrýk
Sevgi kýrýk
Aþk kýrýk
Kýrdýmsa eðer
Kýrýlýp bin parçaya bölünsün her þey
Kimse görmedi, kimse duymadý
Ezber bozan bir aþkýn
Ayak izleriydi
Gülün yapraðýnda, denizin kumunda
Kadehte kalan son dudak izleriydi
Silinmeyen
Silinemeyen
Silinmeyecek olan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.