Bir gün sende bineceksin o kayiða Aðýr Aðýr ilerleyeceksin ufuklara Bilemeyeceksin ki artýk kimse yok yanýnda Uzun Bir yol var karþýnda.
Bir gün sende gireceksin o soðuk yataða Çekeceksin kardan yorganý yalnýzlýða Gecenin karanlýðý hapsedecek seni o çukura Sonsuzluðun kucaðýnda...
Bir gun Bir yaprak düsecek üzerine Sarardýkça sararacak , çürüdükçe çürüyeceksin Ah , sen ne hallere düþeceksin Lisâna gelse de anlatsa yýlanlar.
Bir gün bezm-i gülistan olacaksýn Unutacaksýn sukut-u kameri Hergün aþýk olduðun o mavileþme Karanlýða bürünecek sessizce...
Sosyal Medyada Paylaşın:
özlem acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.