Çoðu zaman gözlerini kapar, Bulutlarýn üzerinde Dans ettiðini hayal ederdi. Defalarca yaralanmýþtý yüreði, Feryadý sessizliðiyle buluþmuþ Tükenmez olmuþtu derinden iç çekiþleri. Sürgülüydü kapýlarý, Geçilmez duvarlarý Kendi elleriyle örmüþtü etrafýna. Ne de olsa; Böyle yaþamýþtý asýrlardan beri. Etrafýnda her dönüþü Gizli kalmýþ bir isyan, Yeni baþtan bir doðuþtu içinde. Gün gelecek diyordu. Gün gelecek; Gece ile gündüz kardeþ olacak , Açýlan yaralar sarýlacak elbet. Varsýn daðlarda yankýlansýn benim sessizliðim, Varsýn yaný baþýmda dursun hüzün, Yine de bütün bunlara inat Dudaklarýmda bulunacak daima Küçükte olsa bir tebessüm.
E. YAVUZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine Yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.