SEN

SEN

Tarif etmek istesem sana seni,
Sen demek, aþk demek derim.
Çünkü; aþk demek sen demektir.
Ne seni aþktan,
Ne de aþký senden mümkün deðil ayýrmak.
Tek meseledir, bu aþký sana duyurmak.

Ýnce ince yaðan kar sensin derim.
Kar sularýyla oluþan pýnar sensin derim.
Kýsaca bahar sensin derim yaz sen.
Bir kez üzülmesiyle üstüm çöken ayaz sen…
Canýmý canýmdan alan da sen,
Varlýðýyla canýma can katan da sen.
Ravzasý sensin aþkýn.
Ýçmek isterim senden seni kana kana.
Sen cansýn çünkü bu cana.

Senin için;
Melekler hep sev der, þeytansa býrak.
Sensin benim cana can diye bulduðum arayýp arayýp.
Ben býrakmam seni asla, þeytana uyup.
Asla ne býrakýr bu gönül seni ne de vaz geçer.
Ab-ý hayat olan bu aþký Mahþere kadar hep içer.
Çünkü;
Nardan nura döndüren de sensin bu gönlü.
Nurdan nara da.
Senin gibisi yok cana can kataným,
Ne sema, ne de karada.

Aya güneþ deðince,
Kendini güneþ sanýr ay.
Sanki arkadaþtýr yýldýzlarla içer çay.
Ayýn kendini güneþ sandýðý gibi,
Ben de kendimi artýk güneþ sanýrým.
Bana bakanlar da nur sanýr bendeki teni.
Bu duruma elbette sebep sensin derim.
Ýçimdeki aþk, hep sensin derim.

Neyi yakarsa yaksýn güneþ.
Hep küle döner.
Ben içimdeki aþkla, ateþi yaktým ey yâr.
Görülsün ateþ nasýl güle döner.
Ýþte, iþte bu ateþi söndürecek tek nefes sensin.
Çünkü, bu aþka mahpus ben, mahpes sensin.
Sen, sen, sen…..

Mustafa EROL
02. KASIM. 2015
Manavgat / Antalya

Sosyal Medyada Paylaşın: