Olur mu hiç?
Beklemek, ne acý bir gerçek
Gelmeyeceðini bile bile beklemek
Gidiþiyle daðlarý yerinden oynatmýþtý oysa
Hâla bir umutla beklemek, ne acý bir gerçek
Ölenle ölünmez derler
Gidenin ardýndan aðlanmaz derler
Oysa gitmenin ölmekten hiçbir farký yoktu
Giden ardýnda aðlayan gözler býrakmýþsa eðer
Gözünle görmüþsen musallaya uzandýðýný
Bir dua da sen edersin gidenin ardýndan
Soluduðun nefesine, nefesi karýþýyorsa
Varlýðýný bile bile gözler ona asýrlar kadar uzaksa
Ayný havayý yürekler ortaklaþa kullanýyorsa
Aðlamamak olur mu hiç?
Gözlerine bakarken tebessüm ediþleri
Ellerinden tutarken, avuçlarýný terletiþi
Gözkapaðýna düþen kirpikleri elleriyle kaldýrýþý
Bunca anýlarýyla, hatýralarýyla þiir oluþu akla gelince
Sevmemek, aldanmamak olur mu hiç?
Aþk, ayrýlýðýn ayrýlmaz bir kardeþiydi
Öyle olmasaydý eðer, sarf edilmezdi bunca sözler
Aþk dedikleri, iðneden ipliði geçirir gibi titizlik isterdi
Aþk, melül rüzgârlarýn estiði bir havada,
Bir uçurum kenarýnda sevmektir aslýnda,
Kendinden vazgeçercesine,
Gözlerini kan gölüne çevirircesine
Bir bebek gibi büyütüp beslediðin yüce sevdaný
Ayrýlýða emanet edip de bir köþeye çekilmek
Olur mu hiç?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Kandemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.