özlemin...

acýsýný bilmeyenlerin bile kafiye uydurup anlatmaya calýstýgý
senin durup durup bana geldigin
özledigin ve beklediginin gizli öznesi olmak
gelemedigim zaman hissettiðin
gelemedim diye kendi icime hapsettiðim
kendim...
her zaman gezdigimiz yerler
senin kokun, benim gölgem
ayak izlerimizin ruzgara karýstýgý
senin tek basýna gecerken hissettigin
yoklugum
benim, bensiz ordasýn diye yasadýgým yoksullugum
gittigimden beri gecen zaman
geliþime kurulan saatlerden haberim yokmu sanýyorsun?

uzattýgýn ellerini tutamýyor olmaktan yoruldum
kacmaktan vazgectim artýk yagmurlardan
avucumda sana biriktirdigim kelimelerim ýslanmasýn diye
sýmsýký sarýlýp
yagmurdan kacarken sana sarýldýgým gibi
kokunu icime cekip
ýslanmayý özledim...
özlemin
özlemimse eger
seni dusunmeden bir dakikam gecse
ben saatimi geri alýp
o dakikayý yeniden yaþarým...
senden ayrýldýgýmdan beri
özlemin
bir türlü Türkçe’ye cevirip
anlatamadýgým...
Sosyal Medyada Paylaşın: