Tutunamayanlar- Çıkmazda martı

Semada telaþa sarýlýydý martý
Azat oluyordu bir karartý
Gün ah yaktý, gece yýldýz
Rüyadan uyandý bir kýz

Tüle deðen tenle sýzdý ýþýk
Dudaðýna kondu parmaðý
Dünü yâd etti, örttü þafaðý
Dört duvar kýskacý, karanlýk...

Eþiðine bastý bahanenin
Gönlüne çalýnýyordu nice ilham
Günahtan yadigâr ah, enin
Ecinni gevelemesi nice ahkâm

’’ Duvarlara sükût kýrbacýný savurdu, gözyaþlarýydý mümtaz yurdu, sardý sarýþtýrdý mahremini, zaman denen örtüyü örttü, indirdi kolunu kapýnýn, uzandý koridora ürkekçe baþý, çaresiz kimselerindi bu yol, önünden gidiyordu naaþý. ’’

Ölesiye geçti sokaklarý
Soluðu zoraki döküldü
Ardýna baktý yarý yarý
Kimsesiz, kapýya yürüdü

Çýðlýkla döndü anahtar
Aceleyle koþuþtu içeri
Yatalak halde, bir kemik bir deri
Çare bekliyor ihtiyar

Boynuna sarýldý o diri gölgenin
‘’ Hepsi geçecek, iyileþeceksin’’
Derken Gün’e eyvah çekti martý
Yeniden hapsoldu o zelil karartý…


Sosyal Medyada Paylaşın: