Sen üþüme, tenimden geçiyorum bir ceketi çýkarýr gibi… Üzülme, ölü çiçekleri seçiyorum, kaderin beni seçtiði gibi... Karýyorum, kaðýtlarda hep ayný yüz ve kül düþüyor birine aðlýyorum gece gündüz… Silemiyorum senden sonra hiçbir þeyi, biliyorum, cümlelerim kýrýk ben hayata tutunamýyorum dudaklarýma da hýçkýrýk… Doðuyor, her gözyaþýndan bir kelime dayanýlmaz bu acý; yüreðim boðuluyor Ne olur, bir parça sýcaklýk býrak elime…
Saçlarýn ellerimde ya sen hayalsin, ya da ben Düþünüyorum yokluðu yeniden, pervaneler düþüyor ateþe; yokluðunda üþüyorum ben…
Bir sandalye çekiliyor senin düðününde, bir sandalye çekiliyor ben öldüðümde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sezgin Nadi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.