ANA--ŞAİRİN DİLİ

Ansýzýn bir sýzý düþtü yüreðime,
Bir seni özledim, birde sýcak elini.

Bugün bayram ama sen yoksun,
Susma hadi! Bir þeyler söyle,
Anlatsana Ana, sende özledin mi beni?
Yamalý pantolonumu hiç yýkamadým
Kokun gitmesin diye.

Sevgisizlik ne zor iþmiþ,
Sensizliðin dilini anlayamýyorum
Özlemin her gün bulasa da gözlerimi kana,
Seni çok özledim be ANA!

El iterken sen kucaklardýn,
"Dokunmayýn yavruma küçüktür" derdin,
Nasihatle helâlý haramý öðrettin,
Doðruyu söyle oðul; adam ol derdin!

Dertlerim çok büyüdü bilesin ANA!
Acýlarý sýralarým üst üste,
Hiçbir dert sensizlikten acý deðil bu cana.

Bu gece kan ter içinde uyandým,
Kurþun yemiþ gibi acýyordu her yaným,
ANA!
Bir dünyam vardý, dünyamý süsleyen bir de sen.
Eþ olmadý bana senden gayrýsý.

Anlayacaðýn can ANAM,
Bir seni özledim, birde can deyiþini.
Gittiðin günden beri dinmedi gözümün yaþý,
Yaralý baðrýna dayayýp aðýrlaþan bu garip baþý.
Yaslamaya hasret kaldým ben ANA!

Yüreðime kilit vurdum,
Dipsiz derin kuyularda,
Küçücük hayatýmda, büyük acýlarým var ANA!

Ömer Hançeri EKÝNCÝ




Sosyal Medyada Paylaşın: