*** Avqustun skleroz gecələrindən birisi... sayrýþan ulduzlarýyla pəncərəmin camlarýnda týxanýb qalmýþ. Sol qulaðým böcəklərin səsinə alýþýq, sað qulaðýmda pambýq tamponu. Orhan Pamuku oxuyuram. Sənin adýn qýrmýzýymýþ... þükür allaha ki, mavi deyilmiþ- mýzýldanýram kəndi-kəndimə. Balkonun taxtalarý tappýldayýr sað qulaðýmda... kediymiþ... Baþqa nə olabilir ki. Dinþəyirəm dýþarýný... ekran önümdə səs küydən titrəyir. Dünya savaþ içində. qatillər,polislər, siyah ðeyimdə pədərlər... Hər kəs bir birinə bənzəyir. Riçard Girin oðraþ suratýna baxýram 84 ekrandan. Əlində tapança, sanki siqara tutmuþ barmaqlarý arasýnda. Atəþ... Orhan Pamuk əlimdən düþür... heç qaldýrmasaydým... adýný nə qoyursan qoy, dünya elə həmin dünyadýr, Girin tapançasýnýn lüləsi boyda, suratý da onunku kimi... "bu gece kehkeþan gibiyim, tüm kayan yýldýzlar benden geçer bu gece". Dodaqlarýmýn ucunda oyalanan þarký sözünə bənzəyir aðlýmdaký kəlmələr. Deyəsən yuxulamýþam. *
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vahid Sabah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.