SEN BENİM GÖKYÜZÜMSÜN

Tüm geceler sensizken eksik
Karanlýk geliyor yokluðunun ardýndan
Sensizlikte kýþ vuruyor satýrlarýma
Ne zaman güneþ batsa yüreðim uyuþuyor
Yokluðun kalbime saplanan bir sýzý
Her þey saðýr içimde
Dünya bile karanlýkta kalýyor
Sen gidince gönül yas baðlýyor
Çocuksu kavgalarýn yersiz kýskançlýklarýn
Ayýlmak istemiyorum sarhoþluðundan
Iþýk oldun dünyama
Bak yine seni özledim yokluðunda
Özleminde eskidi prangalar
Okyanusun en derinine atýlan
Duygularýn selindeki dalgalar
Üþüyorum yalnýzlýðýnda saklama gözlerini
Sensizlikte kayboluyorum
Al þimdi kalbimi ellerine
Güldür beni hapsetme sensizliðe
Yine gözlerim doldu bu akþam
Özlemin büyüdü içimde
Hasretin büyüdükçe dünyam küçüldü
Uykusuz gecenin sabahýnda
Aþkýna hüküm giymiþken ölesiye özledim
Tek kiþilik mahpushanede
Bulutlar çöktü bak üzerime
Hayalin yine karþýmda
Aþkýn hýçkýrýr dudaklarýmda
Sen kokuyorsun bu akþamda duvarlarýmda
Ruhumda bir ateþ gamsýzca
Avuçlarýn uyuyor avuçlarýmda
Yýldýzlar bile göz kýrpýyor artýk yokluðunda
Dudaklarým çatladý susuzluðunda
Bak yine güneþ battý hasretin düþtü gönlüme
Ölesiye özledim
Bir buluta gömdüm gözlerimi
Saatlerce aðladým yokluðunda
Seni düþündüm yaðan yaðmurda
Anladým ki biz biz seninle hiç bitmeyen
Bir þiirin güfteleriyiz
SERAP EVREN
Sosyal Medyada Paylaşın: