SakLı DüşLer
Vijdan sucundan hükümlü,
Hayata dair sabýkalý,
yaþama dair endiþeli kayýplardayým.
sorgulanan iç cephelerimin sesleri,
yanký yanký uðuldayan gýcýrtýlar,
tren katarlarý geciyor her bir hücremden,
Ya baþýmýn üstünde ucuþup duran aðlar?
neresinden baþlayýp,hangi yanýmý susturmalý?
ßaþýmý yere eðenlerin yargýlarý,
hükümsüz infazlarýmýn sebepleri,
ßir çaðrý kadar ani,bir devrim kadar eski,
yýllarým yitik,sevinçlerim iç çekiþlerim de.
Her mutluluðumun ucundaki hüzünlü susuþlarým,
nedenim oldu bir bað bozumu kasým,
buz kesiyor ellerim her gece çok üþüyorum,
içsel düþlerim tarumar,
mücadeleler sonucsuz,ve onca verilen emek
sonu, hiçlikler için de bitiklik,
ziyanlýk diz boyu paçalarýmdan akýyor,
beþeriyetimin dipsiz sorularý,
algýlarým negatif,
dikenli tellerin ardýndaki mahkum,
mayýn tarlasýn da göðsünün ceperini patlatýncaya kadar koþma arzusu,
ölüme susayan bir mülteci yüreði.
basiret, terkedilmiþ uzak bir þehir,
algýlar ise nötr..
sahipsiz susuþlarým,içine sýðmadýðým saklý DÜÞLERÝMin boyutun da kaybettiðim sevinçlerim nerde?
ya özlediklerim? öylesine uzak,öylesine benden ziyade ki
hayal gücüm bile yetmiyor ulaþamýyor,ellerim boþluðu avucluyor..
insan azalýrken öldüðünü hisseder mi?
ölüyorum bu cehennem de
yangýnlar yanýyor,ben nefes alamýyorum
üstümü ört ey yar! çok üþüyorum....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rabia ( Aşk_ı Sükut ) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.