BİR AŞKIN HİKAYESİ

Az önce
Unutarak gittin ya kendini
Annen tarýyordu, sandalyede oturmuþ saçýný
Uzundu, simsiyahtý,düz müydü, dalgalý mý?
Ýçin o ilk günkü kadar heyecanlý mý?
Ayný hayallerimiz vardý,
Aynýydý düþlerimiz.

Ben elma yerdim kana kana,
Sen portakal yerdin soya soya.
Ýlk karanlýkta öpmüþtün,
Yanlýþlýk oldu deyip düþmüþtün
Bir elinle lambayý ararken
Yumuþacýk birleþti parmaklarýmýz.

Az önce unutarak gittin ya kendini
Kaçýrdýðýn gençlik treniydi dedi
Sevdaydý, trende kaçýrýldý hayat.
Dokunamadým yüreðine gözlerimle
Bir hevesti deyip koydun adýný

Uzun zaman sonra
Sokakta gördüðün kadýný
Tanýmadan ayaküstü, sordun fiyatýný

Geleceði koyup valize,
Kendimi unuttuðum yerde býrakacaðým.

Ben elma yerdim kana kana.
Sen portakal yerdin soya soya.


M. Ö. / 2006
kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın: