Y.
KUYU VE YOLCU - l -
Y.B.D
KUYU VE YOLCU - l -
l.
Hep karanlýðýn derinliðinde söyleniyor þarkýlarýmýz
Ýçimizde bir o kadara da özlem duyuyoruz ýþýða
Geçmiþimde ellerin sýðabileceði kadar küçük oluklar
Suya hasret kalýyorum bu beyzi mekânda
ll.
Salýyorum iplerimi bilinmezliðe, bir avuç su hayalimin birikintisinde
Güneþ iki dal arasýnda takýlý kalmýþ gibi
Halatýn her sürtünmesinde bir inilti duyulur
Her takýrtýda bakraç duvara anlatýr yýllarýn iniþ çýkýþlarýný
lll.
Ýnince içimdeki özlem durmadan
Boyun büküþüm bir çileye dönüþüyor yaklaþmanla
Kurumuþ ve çatlamýþ bir hal içrek geliþin
Bir avuç ayazdan baþka ne kaldý ki bende
lV.
Yinede çalýyorum kapýný bu halvet mekanda
Kurumuþ dudaklarýma senden gelmez mi çare
Bir serinlik kopmaz mý þavk kalbinden
Ýçimde kurumuþ nehirlere su ver ey sevgili kuyu!
V.
Çalýnmaz, kapýlarým çalýndý her daim kervanlarla
Halatým kopuk, bakraçým delik
Ben kurumuþ içime bulamadým bir avuç su
Git kervanýna katýl, bulunmaz bende dilediðin ey sevgili yolcu!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.