YALNIZLIK YAĞMURU

Yaðmur vurunca cama sokaklar yalnýzlýk kokar
Sokaklar, sokaklar köpeklerinin sesinden korkar,
Çiçeðin arýyý seveceði tutar,
Bir deryadýr yalnýzlýk çýrpýndýkça yutar
Camdaki yaðmur uzar kýrbaç olur,
Elin elinde baðlý gözün yosunlu,
Zaman takip eder damladaki yolu.
Yalnýzken cimrileþir saat,
Her vakit kendinden ayrý durur,
Karanlýk kýyam, aydýnlýk rükû
Ýkisine taþýtýr zaman en aðýr yükü,
Artýk ay ýþýðý da sýzmaz olur perdeden,
Canileþir yaðmur serçe gibi üþürsün,
Üzerinde ki palto kanat çýrpar.
Zaman daralmaz, azalmaz bükülür,
Öyledir iþte hiç olmadýk þeyler ürkütür,
O duyulmayan en yanýk türküdür,
O yalnýz bana ait o bende baþka türlüdür.

Uður Yeþilyurt
Sosyal Medyada Paylaşın: