Yoruldum hayat dizginlerinin elindeki yaralarýmdan.Bir tuz gibi sýyrýlýp gözlerimin kapaklarýndan ve bir kursak dolusu yangýn var yüreðimde tutuþturulan.Kayýp çocuklarý var bu satýr arasý piþmanlýklarým ve keþkeli bir hayatýn perçeminden tut sýðýnaklarýmý...Ben sana çok yoruldum yar! Yara olup diz kapaklarýmdan ve düþüp yollarýn hýz pedalýna veyahut bir tinerci gibi çekik sancýlý baþýmý bütün aðrýlarým sanaydý ve ben seni üþüdüm kýþ geceleri.Heceleri kesip satýrlardan ve isim köklü fiillerin yabancýlaþtýðý sözcükler gibi...Tutam tutam düþtüm harflerimden seni. Ben aðrýyan yanlarýmdan seni ayýkladým ve izine sigara düþürülmüþ düþeþ acýlarým var. Þimdi kime gidersen git beni bulursun beni anarsýn beni yazarsýn Benim sende kaybedilmiþliklerim var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
hazinoyku Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.