bugün hiçkimse’leþtirdim seni geliþin gidiþin bakýþýn duruþun gülüþün sesin yaðmurun bile hiçkimse
hala seni bekliyor olmak rezilce ama takunyamý giydim sen geldin ben gittim ardýmdan bakakaldýn böyledir iþte bir vedanýn yüzünde býraktýðý mevsim biraz devrim biraz ekim
soðuk bir masada buzdan bir bardak ellerin bomboþ soran olmuyor kim kimse kim nasýl gider elleri kýzýla çalan ekim sanki karanfil tadýnda ve sanki bir devrim
sanat gibi güçlü bir þeysin sen devrim deðil bu bir sevrim
aðladým sonra gökyüzü gibi bir þey oldu sevdim
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ayfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.