Yýl 1997 bir sonbahar mevsimiydi lisede okuyordum ilçede özel bir yurtta kalýyorduk bazen iki haftada bazen ayda bir geliyorduk köye yine bir cuma günü okuldan sonra köye gelmiþtim o gece köyde bir degiþik hava soluyordum fazla gecmeden dügün oldugunu anlamiþtim ki haberde bizi buldu.. Kýna gecesiydi karþýmda sandalyede oturmuþ baþýnda duvagý sessizce olanlarý izliyordu görüyordu duvagin altindan gözleri beni ama konuþamiyordu sabah gidecekti belkide birdaha görüþwyecek konuþamayacaktik o anda sazýmý tutuþturdular elime birþeyler söyle diye bastýk sazxýmýzý bagrimiza bakalimki ne söylüyorduk geline..
AL DUDAKLARIN
Kaldýr duvagýný son defa görem Yar kalem kaþlarýn al dudaklarýn Olmazmý sevdigim yarama sürem Melhemdir diyerek çal dudaklarýn
Sesime ses verir kayalar taþlar Sabaha sevdigim ayrýlýk baþlar O kara gözleren dolmasýn yaþlar Bogar hýckýrýkla sel dudaklarýn
Sanmaki sevdamýz saklý kalacak Yel vuracak irem bagýn solacak Ben degil yabancý el koklayacak Elma yanaklarýn gül dudaklarýn
Emanet ol kömür gözlüm Allaha Belkide görüþmek olmaz bir daha Son sözünü gelsin desin Emraha O þirin dillerin bal dudaklarýn
Aþýk Emrah Aslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık Emrah Aslan "cevheri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.