AKLIMDASIN..

Soðuk ve yorgun bir geceden yazýyorum bunlarý...

Burasý kireçleri dökülen rutubetli bir oda...

Ve bu odadan yazýyorum; yani

kýrýlma noktasýndan...

Yani derin ve efkârlý bir aþkýn iç çekiþinden...
Üst üste dizilmiþ hatýralar

duvarlarýndan düþmüþ resimler

ard arda söndürülmüþ sigaralar

kül tablalarý

duvarlara çivilediðim ve her sabah yüzü ile uyandýðým kýz... Ayaðý sallanan kýrýk masadan baþka hiçbir þey yok...

Biliyor musun senin en çok her þeyini özlüyorum...

Senden sonra çok þey deðiþti bu þehirde...

Örneðin caddeleri eskisi gibi kalabalýk deðil...

Trafik sýkýþmýyor

yaðmurlar yaðmýyor bu þehre...

Kýrmýzý ýþýkta durmuyor arabalar ve nedendir bu þehre yeþil ýþýk bir türlü yanmýyor...

Dedim ya senden sonra bu þehirde çok þey deðiþti...

Ve dedim ya ben senin en çok her þeyini özlüyorum... Özlediðim bir þey gibi kendimi de özlüyorum...

Senin hiç kendini arayýp ulaþamadýðýn oldu mu?

Ya da sen de kendini özledin mi?

Artýk aynanýn karþýsýna geçip kendime bakmýyorum


Anlýyor musun?

Odalarýn perdeleri çekilmiþ

yalnýzlýk bütün odalarý kuþatmýþ

Sen...

Aylar var yoksun bu þehirde...

Ve ben

Bazen keþke olsaydýn diye düþünüyorum...


“Ah!” diyorum be!

Beni hiç mi tanýyamadýn !!!

Yýldýrýmlar tuttu bütün kelimelerimi...

Aradýðým bütün sözler evde yoktu sanki...

Çýðlar yuvarlanýyor ömrümün uçurumlarýnda geriye dönenler ise hep o yasak umutlarýn ihaneti...


ben býraktýðýn bir aþkýn ladesinde aklýmdayken bekliyorum seni...
Ve sarý bir hayat...

yüzümden çok yüreðimdir sana gökyüzü...

Konabilir...

Kanabilir...

Kanatabilirsin ömrümü...

Ve akabilirisin...

Çakýl taþlarýmý döve okþaya...

Bu arada! LADES! AKLIMDASIN!..
Sosyal Medyada Paylaşın: