Ah çocuk
AH ÇOCUK
Sen; Afganlý, Iraklý, Libyalý, Suriyeli.
Kimliðin meçhul, sade, dinin Müslüman belli.
Yurdunuzdan yuvandan kayboldun yolda izde,
Kader attý sulara, öldün kaldýn denizde.
Kayýk çok mu doluydu, kaçak göçmenle battý.
Deniz almadý seni, kýyýlara mý attý.
Ah.. gül yüzlü gül çocuk, sular acýmý geldi.
Yüreðine doldu da, ciðerlerini deldi.
Ümmet bihaber miydi, gavur kapýsý çaldýn.
Ýtildin, çelme yedin, yezide muhtaç kaldýn.
Savaþ, zulüm, iþkence, diyar diyar savruldun.
Hep ezildin, horlandýn, dayak yedin kovuldun.
Adýný sýðýnmacý mültecisin koydular.
Arkandan vatanýný talan edip soydular.
Seni bu hale koyan, Müslümanlar utansýn.
Saraylarýna ateþ düþsün, köþkleri yansýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.