Ben hünerimi göstereceðim doðacak güne karþý bilmem ki ne yapsam, seni inandýrmak için çocuksun, anlamýyorsun gözlerine kurban olduðum gamzelerinde gizlediðin o gülücükleri döküp de üstüme söyle, þimdi nereye gidiyorsun? bedeviler mi kesiyordu yolunu yoksa bir yansýma mýydý temmuzun aðustosa fýsýldadýðý söyle, bir yansýma mýydý aþk ne zaman güzel deðildir, sonu olmadýðý zaman bildin mi?
Adýný yazmýþým kalbime çoktan... gülümse! gör ölümsüz aþkýmýzý ey ömrümün þiirin gölgesi, katilim sensin gözlerimle sevdim seni nasýl görmediniz denizlere býraktým o vefasýz kokunu mehtaplý bir gecede býraktým adres bilmez sokaklara býraktýðýn mektubunu aldým avuçlarýmda gezdirirken satýr baþlýklarýný aðlamaktan bulandý gözlerim yeniden ýslanýrken sana.
Nuri Daðdelen Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.