Bir kere baðlandýmýn imkansýza, Yahut kimse unutturmasýn, Diye onu kendinde yaþattýðýn oldumu. Aþýklar güzel sever, Olmaycaksa bile sever ve bu yüzden; Unutulmuþ gecenin tohumlaþýp açtýðý, çiçekleriydik.
Yaz biter kýþ gelir, Araya baharý karýþtýrmayan insanlardýk. Bir kere sevdim , Hep sevdim...
Unutulmuþ gecenin tohumlaþýp açtýðý, Çiçekleriydik bu yüzden gece, Uyku girmezdi gözümüze.
Bir kere yaþadým, Onda yaþadým ve tattým kimsenin bilmediði- En güzel duyguyu, dokunmadan öptüm, Ellerinden ta avuç içine kadar. Bir kere sevdim, Hep sevdim ve þimdi sensiz kimsesiz biriyim. Senden vazgeçtim diye suçluyum, Beni baðýþla.
Gece de unutulmuþ bir çiçektim - sana sarýlamayan, Üstünü üþürsün diye örtemeyen ve; Sana bir iyi geceler diyememek en zoruydu... Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse Dolu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.