Ağlamak İçin Sarıl

Galiba baþým aðrýyor
Hayat çok yordu beni
Hayal içinde yaþadýk gerçekleri
Düþünce de kendimiz kalkardýk. En azýndan aðlamazdýk

Bir gün baþladým artýk, gerçekleri yazmaya
Yine cümlelerin baþýnda sen vardýn
Anlamlý harfler ve anlamsýz harfler
En garibi de, senin baþ harflerinle baþlýyordu hepsi

Keskin ok gibi sözler vardý, satýrlarýmýn sonunda
Ama hepsi de beni vuruyordu
Kendi yazdýðým kelimelerim sanki
Senin kaleminle yazýlmýþ; ince bir çizgi, gerisi boþluk

Senin cümlelerin; beyaz bir kâðýdýn üzerine, gri bir ton veriyor
Okumasý da keyifli
Kelimeler sohbet ediyor adeta
Oysa benimki öyle mi?
Kara bir kâðýda, kara bir kalemle yazýlýydý kelimeler
Kimse de bilemiyordu anlamlarýný

En güzel hikâyemi yazmýþtým sana oysaki
Okuyamadýn, ya da anlayamadýn
Çünkü sana verdiðim kâðýt, beyaz ve bomboþtu
Siyah kelimelerimle bulanmasýn beyaz günlerin diye

Hayatý yazasým gelir bazen, ya da öyle sanýyorum
Baþlangýcým var, yaþadýðým olaylarým var
Ancak sonucum yine boþ ve beyaz renkte
Kimisi anlar, kimisi anlamaz
Yine sen vardýn çünkü orada

Beyaz bulutlar vardýr. Ýzlemesi güzel olan
Siyah bulutlar gelir bazen, ortalýðý karýþtýran
Gelen þimþekte, geçmiþin acýlarý feryat eder
Ýntikam için yere iner yaþadýklarýn
Sonunda hepsi kaybolur ortadan
Yerine baþkalarý gelir elbet. Ancak onlar gibi olamazlar

Ýþte beyaz bulut olduðun için tüm bunlar
Aðlamak için bana sarýlman
Gözlerimin içine bakman gerektiði için
Sosyal Medyada Paylaşın: