Tut Elimden
Tut elimden deli gönül
Kesildi mi parmaðýn inceden
Oluk oluk akar ya umutlar
Kapýný çalar acýlar, elde var kayýplar
Sor yoldan geçen bir insana
Sevgi nedir diye sor ona
Kimse sendeki cevabý vermeyecektir
Tut elimden ey gönül, onlar bilmez beni
Tut elimden geceleri çýkan düþüncelerim
Býrakma beni boþluða
Bilirim kaybolurum oralarda
Kimsem yok, yalnýz baþýma
Belki nedir diye sor bana
Ama cevap bekleme benden
Nasibinse son nefesimde gel yanýma
Anlatayým çok kýsa, kana kana
Bakarsýn camdan dýþarý
Sorarým kendime neden böyle
Belki sen seçmedin bütün bunlarý
Ancak isyan etme, tut elimden
Geceler uzun deli gönül
Sor bi denk gelirsen
Tanýmaz diye korkma
En yakýnýmdýr benim o geceler
Bir sen tanýyamadýn belki
Acýlar dahi tanýdý
Aðlarken, hüzünlerim dahi duygulandý
Satýrlarým boðuldu yaþlarýmla
Uzadý dertler, salmadý yakamý
Hep güzel sözler söylendi etrafýmda
Aðlarken kaç tanesi yanýmdaydý
Yoldaþýndýr acý sözler, tut elimden
Uzat gönlünü, belki yetiþirim
Kopsa da umuttan kollarým
Belki yetiþir sana umutlarým
Sarýlacaklarý kim kalmýþ ki senden baþka?
Anladýn mý deli gönül, tut elimden
Yalnýzým, yalnýz
Ancak yalnýzlýklar yalnýz deðildir
Benim gibi yalnýzlar tamamlar onlarý
Anlatsýn yýldýzlar, gecelerimi
Bir tek onlar parlardý aðlarken
Sen gibi….
Yýldýzlar, yetiþemedi sevdama
Sayfalar aldý baþýný gitti sevdiðim
Bitmiyor yaz yaz
Küçümseme sevgimi, sen de yazarsýn bir gün
Yeter ki bil beni
Kaç günüm aydýnlýkken geceye döndü
Köþe baþlarýnda az mý düþündüm
Tut elimi ey gönül
Nedendir bu tavrýn, bendeki sevmek deðil mi?
Sonra dedim ki tamam, boþ her þey
Peki, dolu olan þey ne?
Kalbim yok, yüreðim yoksa eðer
Ne kaldý geriye, var mýyým senin için
Tut elimden deli gönül
Bak gülerek gidiyorum bu diyardan
Tek sen ol yanýmda, yalnýzlýklar yeter bana
Elveda
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET ALİ BÜBER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.