Son bakış
SON BAKIÞ
Ýlk defa aðladým,
Gitmek isteyiþlerinle yýkýldý
Gözlerimdeki bendim
Sabýr taþlarýný dizmeye çalýþtým
Mahmur göz yuvalarýma
Dizemedim...
Ýlk defa yýkýldým,
Ýçindeki nefret fýþkýrýrcasýna gözlerinden
Dilinden döküldü kor ateþler gibi
Yürüdü umuttan diktiðim surlarýn üzerine
Hunharca tutuþturdu
Beni ayakta tutan ahþap hayallerimi.
Ýçindeki kini
Sezemedim...
Ýlk defa boðuldum,
Sevda yangýnýnýn dumanýyla kaplanmýþ
Hayat denen odada.
Seni sevdiðimi söyledim
Altý hece kuvvetiyle açýldý
Ýnziva penceresi.
Baktým,
Aman denizi vardý gözlerimin önünde,
Düþünmeden atladým
Yüzemedim.
Ýlk defa yanýldým,
Sevgi pýnarýndan yüreðime serptiðin
Temmuz aþklarýnýn damlalarýnda
Gerçek sevdanýn olmayýþýyla.
Oysa ki ben kalbinin içini görecektim.
Yol vurdun öfkeli týrnaklarýnla vuslat köyüne,
Elinde misketi, hoplaya zýplaya
Tiz baðýrýþlarýyla çocuklar gibi
Gezemedim...
Ýlk defa haykýrdým,
Çýplak ayaklarýmla güneþin yaktýðý
Kaya kütlelerinin üzerinde
Yalansýn, yalansýn yalansýn hayat diye.
Gerçek yüzünü göremediklerimsin hayat,
Hissini bilemediklerim.
Bu haykýrýþ vedadýr maskeli suratýna
Dönüyorum sýrtýmý
Yaþattýðýn ilklere inattýr bu gidiþ
Bu gidiþ son vedadýr hayat gerçeklerine
Maziden dilediðim helallik
Ve...
Son bakýþ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.