ÖLÜM!
Ey ölüm! Gün gelir sende ölürsün.
Nasýl ölünürmüþ sende görürsün.
Bir hýrsla dünyada can yakmak deðil,
Kendini de bir gün, sen öldürürsün.
Kalmýþ mý dünyada ölmeyen nefis,
Ölümü görmeyen ne kötü ne pis,
Dünyada kibirle yürümek deðil,
Hazýrsan ölüme harika nefis,
Uzak tutma kendinden, gelen ölümü,
Soldurma bir sözle açan gülümü,
Zehirli ok gibi, saplamak deðil,
Onu bile kýrma gelse ölümü.
Ey nefsim sonun ölümsüz deðil,
Girerken mezara birazcýk eðil,
Ey ölüm! O mezar tek bize deðil,
Ölümsüzlük senin mirasýn deðil.
Mustafa KURT-22.10.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.