KARA TREN

Kara tren kalkar eller sallanýr,
Sanki ayrýlýðýn habercisi var.
Dumaný karadýr daða yaslanýr,
Hasretin özlemin ihbarcýsý var.

Trenin düdüðü hüzün çalýyor,
Çaldýkça göðsünde aðrýlarý var,
Yüreði titretip içi yakýyor,
Ýçinde gam yüklü insanlarý var.

Binerken trene kalkýyor eller,
Gözyaþýný silen mendilleri var,
Ayþeler Fatmalar belki Mehmetler,
Sýladan gurbete gidenleri var.

Uzayýp gidiyor tren raylarý,
Ondan önce gelen siren sesi var,
Gittikçe uzuyor hasret yollarý,
Ýçi gurbet yüklü vagonlarý var.

Her giden yolcunun hikâyeleri,
Dilinde hasretin bir türküsü var,
Çaðýrýr sýlanýn minareleri,
Sal gurbet sýlada bekleyeni var.

Yüreðine sinmiþ hasret kokusu,
Sýlanýn gurbete mesafesi var,
Uzayan raylarýn bitmez korkusu,
Bir sonraki garda sevdalýsý var.

Mustafa KURT-31.12.2014
Sosyal Medyada Paylaşın: