Ateşten Harflerle Islak Düşüncem

Gözlerimde zýp zýp küçülür dünya.
Alev deryasýnda yol alýr gemi.
Çýldýrtan kederle son bulur rüya.
Ilýk duygularýn baþlar töreni

Ýç çekiþ, çýrpýnýþ, fersiz inleme…
Zelzeleden kalan üç akkor çiçek.
Gecenin kalbinden ürken gölgeme,
‘Ey gönül alevden fýrtýnalar ek.’

Ruhumun üstünde bir hece taþý,
Ateþten harflerle ýslak düþüncem.
Çið tanesi, jale, þebnem, gözyaþý…
Ruhum ýslanýrken azar iþkencem.

Anýlar; kýrýntý ulvi çilemden,
Gölgem düþüyorken kaldýrýmlara.
Pervam yok öleyim her gün elemden,
Hüznümü çakmýþken yýldýrýmlara.

Sosyal Medyada Paylaşın: