İnsan Adam Olmuyor
Fakirin urbasýný küçümseyen madamlar
Paranýn kokusuyla sarhoþ olan adamlar
Merhamet fukarasý entel dantel yaþamlar
Cebiniz þiþti ama kalp gözünüz dolmuyor
Kibirli olmak ile insan adam olmuyor
Onca boya altýna gizlenen çirkin yüzler
Açtý mý cüzdanýný yokuþu bile düzler
Çýkarýnýz olmazsa boþtur verilen sözler
Ömer’in adaleti dalýnýza konmuyor
Lüks takým giymek ile insan adam olmuyor
Ömür kýsa dünya boþ bitince gözde ýþýk
Sade bir kefen kaldý görünmüyorsun ki þýk
Ýþ iþten geçti artýk aklýn karma karýþýk
Ruhun yükünden býktý artýk sende durmuyor
At eþek seçmek ile insan adam olmuyor
Ayfer’im diyorum ki yazgým baþým üstüne
Hayat sardý acýyý kâðýt da ki tütüne
Kararan ciðerlerim hasret kalýyor güne
Çark dönüp duruyor da on ikiden vurmuyor
Ah! Nutuk atmak ile insan adam olmuyor
ayfer aydýn tekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayfer (Aydın) Tekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.