Aşığım San-a

Bir mazinin erozyonunda
Kendini arýyordu kadýn
Bir sonbahar baþlamýþtý içinde
Yapraklar sararmýþ, renkler solmuþ
tüm tabiat o bir zamanlar sevdiði adamý
Uðurlamaya kalkmýþtý yüreðinden…

Yaþanmamýþ bir mevsim gibi
Yüreðinde saklý kalmýþ bir adam

Biriktirdikleri bir çið olup bir fýsýltýyla üstüne yýðýldýðýnda
Soðuktan donmaya yüz tutmuþ bedeninde
Gözlerinin uykuyla seviþmesinin sarhoþluðun da
Ne tatlýydý o an bilemedi azrailin kollarýna atýldýðýný
Bilemedi ölümün bedenine sarýldýðýný

Okuduðu tüm þiirlerin mýsralarýn da gizlenmiþ
Sözcüðü bencil yüreði bencil
Düþtü mü düþlerine kuvveti bencil
Tek satýrlýk bir adamýn roman oluþunu görmüþtü
Yerle yeksan olan hayatýnda

Ömrünün sýð yerlerin de boðulduðunu hissetmiþti kadýn
Kuþkusuz sevda sürgünü gönlünde
Nefes alan bir adamýn ilk ve son sözcükleri aðlýyordu gözlerin de
‘’AÞIÐIM SAN-A’’
Ne güzeldi Aþýðým sana
Ne zalimdi bir hoþçakala sýðdýðýn da aþýðým san
Diyen bir adamýn kapaðýnýn altýnda ki sayfalarýn boþ olduðunu görmek
Ýþte hayatýnýn en hüzünlü anýna anlam yüklüyordu kadýn
Ve anlamsýz kalýyordu tüm bildikleri

Yine de
Baþaramýyordu korlaþan kül yýðýnýnýn altýnda ki
Adamý terk etmeyi
Katmer katmer güller açardý her güldüðünde gülüþünü utandýran
En karanlýk gece de bir dolunay olan gözleri
Geceden önce yüzüne düþen gölgesi
Nasýlda teslim olmuþtu en güzel uykunun karabasanýna

Döküldü dudaðýný parçalayan itiraflar
Aþk dediðin inadýna yeþil yapardý tüm siyahý
Ýnadýna aklardý tüm günahý
Acýsýyla tatlýsýyla çekerdi tüm ah vahý
Kýrardý en saðlam baðý diyerek teselli veriyordu sýzlayan yüreðine

Gamlý bir sonbahar kýrýyordu yapraklarýný
Arenaya çýkmýþ yüreðinin meydan okuyuþunu dinliyordu aðustosun soðuyan yüzü
Kesiyordu son sözünü gözlerinde haykýran çýðlýklarý
çok sevdim be ben bana karþý duran adamý
çok sevdim be ömrüme karþý olan adamý

Ben hala AÞIÐIM SANA
Sen hala AÞIÐIM SAN


AYFER AYDIN TEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: