Boþa koydum dolmadý Doluya koydum almadý Gönül dersen anlamadý Merhamet mi saklandý Dön ara yan ara Ýþte gönül aklandý
Birikmiþ onca dertler Herkes birbirine ekler Ortasýnda az keselim diye bekler Beklerken virüs kapmýþ þebekler Dön bekle yan bekle Beklerken korkar þebekler, Ýnan merhametten
Aydýnlýða perde çeken Piþmiþ kelle gibi gülen Sýkýþýnca çekip giden Ýnsanlýðý bilmez yýkan silen Dön ara bak ara Ararken sensin gülen
Nefreti araya katan Kan dökerek bakan Suçsuz olana suç atan Nefreti ile gece gündüz yatan Dön temizle yan temizle Temizlerken de gülümse
Geliyor iþte merhametli olan Merhameti ile güneþ gibi doðan Sabah deðil þimdi yola çýkan Sanma gelirken o yolda kalan Çýk yola bekle sevinç gönüllere ekle
Ararsan gönülde bulursun can Akan olmasýn gönülde kan Sen cümle gönüllere yan Dünya iki kapýlý han Gir hana ara can Can içinde han var
Takýn merhametin kýlýcýný Vur nefsin boynuna sil acýsýný Böl daðýt merhametin yarýsýný Kuþlara da ver sen darýsýný Ver ara merhameti unutma kýymeti
Kul Mehmet’im her þey bir gün düzelecek Üzenler mahkemede bir bir dizilecek Kararmýþ gönüller karanlýða gömülecek Çýk yola umut ekle umut ile Gönüllere merhamet umut ekle Mehmet Aluç-Kul Mehmet
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.