BİTMESİN ŞİİR. 2

BÝTMESÝN ÞIIR. (2)

Yokluðundan sonra
Toparlayamadim düþlerimi
Artik hicbirþey eskisi gibi degil
Ve ölçüsüz yazýyorum þiirlerimi..

Hazan,
Yureklere rüzgarini savurmuþ.
Bir kiþ soðununun en güzel muhabbetiydi
Bu aþk...

Þimdi mevsimler hep ayni
Gunler,aylar ve yillar
Hepsi birbirine denk
Hepsinin adi olmuþ ýzdýrap...

Ey hayat
Çok düþtüm yollarinda
Yillara hep yorgun düþürdün
Savurdun diyarlardan diyarlara
Vurdun sýrtýmdan
Sapladýn hançerini kanayan yaralarýma
Hemde derindende derinlere...
Öðrenmedim hayat senden hiçbirþey
Benim doðrularim
Benim asklarim
Benim yaþadiklarimdir gercek olan..
Ve artýk yine inandýklarimdýr
Senin inadina hayat...

Yine sanadir yar þiirlerim
Yine serzeniþlerim
Ve yine maziyi özleyiþlerim
Unutmak mi
Nasil unutayimki onca yasananlarin ardindan
Sen baþardiysan söyle bana
Gözlerin gelir aklýma
Vede sözlerin
Yaðmur sonrasi toprak kokusu gibi
Ýþlenirsin yüreðime nakýþ nakiþ...
Gece olur canlanirsin gözümde
Hece hece dillenirsin her sözümde

Þimdi durdurdum zamani
Bekliyorum artik
Geleceðin ani
Önceki yazdýðým þiirler gibi
Diyorum bitmesin þiir...

Y.K.Þ
Sosyal Medyada Paylaşın: