Köklerimiz Mavileri yarýp geçen kývýlcým Köpüklerin çýplak dili Ölümsüzlüðü alt eden tomurcuk katarý Ya yüzlerce kuþ sürüsünden kopmayan Ya derinlerde bir yerde Açýlýp örtülen kapý
Kaldýrmak istemiyor muyuz Üstümüzdeki aðýrlýðý Bir parmak bal sürmek güne Bir çocuðun gülümsemesi kadar uysal
Ellerimiz Bir sýyýrgý kadar acýmasýz Ayaz vurmuþ anýzlar kadar suskun Ölmekle kalmak arasýnda soðuk ve mor
G/iz peþinde.
NECDET ARSLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet ARSLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.