AKILDAN FUKARALIK
Bazýlarýna hayat uzun
Benim içinse karanlýk
Bir bilinmezlik içinde geçiyor fukaralýk
Bu fukaralýkki, aklýmdaki bir hüzün
Hayat belki son perde, belkide senin ilk sözün
Bu ilk sözü söylemek herkesin harcý deðil
O sözki hatýrlanýr, çoðunlukla yok olur
Bu fani dünyada unutulan son bulur
Sen ki, karanlýklar þefisin bu küçücük dünyada
Banada yanýndan yer kap, o sahici rüyada
O ilahi rüyaki, onu herkes görecek
Günahkarlar dönerek biz ne yaptýk diyecek
Karanlýklar son bulur bu sahici dünyada
Kainattaki bir düðün sanki benim rüyamda
Karanlýk, yine karanlýk
Zaman geçtikçe daha da mý kararýyor cefasýz rüya
Artýk göremiyorum gerçekleri
Belki dünya hep sahte, benim rüyalarým gerçek
Bu dünya son bulsada rüyalarým sürecek
Elbetteki sonu var bu dar kahpe dünyanýn
Sonunda ne hüzün var nede dert var semanýn
Aydýnlarýn semalar bu kesin bir hakikat
Asýl zor olan þeyse bu dünyadan feragat
Belki rüyam karanlýk ama, sürekli devam eder
Ben kederle doldukça, karanlýk bayram eder
Son durak geldiðinde hiç beklemem bilesin
Koþarak gideceðim belki sende gelirsin
Belki dedim ama geleceðin hakikat
Hakikatki aklýmda son bulmayan zaiyat
Aklýmdaki zaiyat aðýr ve derin yara
Belki eski bir travma bilmem hepsi muamma
Zaten en kötüsüde akýldan fukaralýk
Görüyorsun iþte sende, yine her yer karanlýk
Ben karanlýklar þehrindeki bir küçücük aydýnlýðým
Bana aklýmýn yaptýðý oyunlarýn birazda farkýndayým
Bu oyunlar ki aklýmý yiyip bitirecek
Bilmem ne zaman son bulup ne zamana dek sürecek
Aslýnda hiç umurumda deðil dünya
Asýl umurumdaki þey aklýmdaki bir rüya
O rüya ki artýk beni yormaya baþladý
Beynimdeki hücreler telaþla yavaþladý
Belki de her þey yalan dünya olabildiðince zalim
Herkes kendi derdinde yaptýklarý mezalim....
S.K.Ö
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.