Zamanýn penceresinden bakýyorum
Saatler, bir gece vakti durmuþ
O günden beri aklým yüreðime küs
Öncesi yok sonrasý var, meçhule yolculuk
Gönlüm bahara hasret, maziye özlemi
Bense hazan rüzgarýnda savrulan aðaç
Kýrýlan dallarým bedenimde salkým saçak.!
Ah gönlüm diyorum o gitti dönmeyecek
Kendime söz dinletemiyorum
Bir yaným hazan diðer yaným bahar
Bir yarým yaprak döküyor
Diðer yarým cemre bekliyor hala
Aklým aciz kaldý bu gidiþe dur diyemiyor.!
Aynalar, o çok sevdiðim aynalar kýrýk þimdi
Bakamýyorum eskisi gibi
Her parçasýnda sen ve ben paramparça
Dokunuyorum, ellerim kan revan
Gözlerimin feri sönmüþ, çaðlayan ýrmak gibi
Meðer ne çok yaþý varmýþ biriken.!
Anladým ki ben sende tutuklu kalmýþým
Zincire vurulmuþ yüreðim, anahtarý sende
Denizlere mi attýn açmýyorsun
Sol yanýmda seni unutmuþsun giderken
Gücün yetiyorsa gel de al hadi.!
Gündüzümde sen gecemde sen
Baðrýmda sönmeyen bir ateþ kavuran
Daha ne kadar katlanýlýr bu acýya bilmiyorum
Aklým, yüreðime yenik þimdi
Savaþý çoktan kaybetmiþ komutan gibi
Hükmetmeye çalýþýyor hala.!
Zaman her þeye ilaç derler
Ne kadar gün, kaç ay gerekli daha
Bu ilacý sürmek için kapanmayan yarama
Bilmiyorum, bilinmezlikler içinde biçare
Savruluyorum oradan oraya
Yüreðimi köle etti sevdan, beni tüketti
Sýfatsýzým þimdi isimsiz þiirler gibi.!
Duygu Þen(18.10.2015)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.