Söz Kaynar Gelir
Ýlçem Elbistan’dýr köyüm Eldelek
Þairim aðzýma söz kaynar gelir
Dört geçesi daðdýr ovasý dölek
Linyit kömüründen köz kaynar gelir
Farklý kültürünü zenginlik sayar
Renk ve deseninden mutluluk duyar
Aslýnda her insan yirmi dört ayar
Empati yapana öz kaynar gelir
Her meyvenin ayrý-ayrý dalý var
Yeþili var sarýsý var alý var
Geçinmenin bin-bir türlü yolu var
Senlik-benlik kalksa biz kaynar gelir
Havalar bulanýk ovalar duman
Daneyi saklýyor sap ile saman
Sobalar kurulup yandýðý zaman
Çatýdan-oluktan buz kaynar gelir
Yaz baharda bülbül öter gül açar
Açan papatyadan seven fal açar
Güzelin gönlünü tatlý dil açar
Cilveyle karýþýk naz kaynar gelir
Pýnarbaþý seyran yeri sevene
Sadýk olan layýk olur güvene
Kimi selam verir gece kevene
Korkaðýn ardýndan toz kaynar gelir
Muradý gözünde kalan Elbistan
Beþ yüz yýldýr olur talan Elbistan
Bilmez
Gözükara’m yalan Elbistan
Mýzrap dokundu mu saz kaynar gelir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.