Dağlar Elbistan

Çýktým yücesine indim düzüne
Dört yaný çevirmiþ daðlar Elbistan
Taranmýþ saç gibi serer yüzüne
Ceyhan suyu yosun baðlar Elbistan

Ýçinden geçerken bir çay bir ýrmak
Varlýða gark eder suya gem vurmak
Yine de güzeldi hayalin kurmak
Süzülür gözyaþý çaðlar Elbistan

Tell’olugun ürüzgârý eksilmez
Daðlarý çýplaktýr ormaný bilmez
Eðip bükülmeye kim olsa gelmez
Kendi baþýn kendi baðlar Elbistan

Karlar erir sular yürür yamaçtan
Kararý kat’idir dönmez amaçtan
Dürüm yapar helva, pekmez, omaçtan
Þükür geçimini saðlar Elbistan

Gam bohçasý katlý-çütlü açmadým
Ulu-orta yere sýrrýn saçmadým
Gözükara’m sevdiðimden kaçmadým
Yakar yüreðimi daðlar Elbistan

Sosyal Medyada Paylaşın: