ORDU'YA DÖNMEYECEĞİM

Madem mutluluk hakkým deðil, býrakýp gideceðim.
Aþkýmý, sevgimi maziye gömüp, Ordu’yu terk edeceðim.
Bundan sonra Can taneme, mutluluklar diliyorum,
Þu Ordu’dan gitsem bile, ben O’nu çok seviyorum…

O büyülü gözlerinde yalancý bir bahar gördüm,
Sen korkuyorum dedikçe, aslýnda ben bin kere öldüm.
Yaptýðým ýsrar yüzsüzlük oldu, daha bir þey demiyorum,
Düþmanlarým kýna yaksýn, artýk ben Ordu’dan gidiyorum…

Tüm kalbimle aþýðýndým, ama sen bilmiyorsun,
Ya sevmeyi bilmiyor, ya da benle eðleniyorsun.
Kimle mutlu olduðunu gelip te görmeyeceðim,
Ben son kararýmý verdim, Ordu’ya dönmeyeceðim…


Seninle geçen her bir günüm, koca bir ömre bedel,
Binlerce özür dilerim , kýrdýysam üzdüysem eðer.
Biliyorum gittikten sonra, her þeyini özleyeceðim,
Bir deniz kenarýnda ölsem, Ordu’ya dönmeyeceðim…

Kýrgýnlýðým sana deðil, aðzýma eden bu kaderime,
Hep kalbimde olacaksýn, sen beni unutsan bile.
Senden baþka bir sevgili, bir aþýk istemiyorum,
Gidiyorum ben Ordu’dan, bir daha gelmiyorum….

Sosyal Medyada Paylaşın: