DEĞİRMENCİNİN DERDİ

Uyku muyku haram yine bu gece,
Göz kirpiðe küsmüþ kirpikse göze.
Ölçü ayar kaymýþ tutmuyor hece,
Söz heceye sýðmaz heceyse söze.

Her an her söz her kalýba uymuyor,
Ekle kes böl çýkar yine sýðmýyor.
Bazen bin söz tek bir mana vermiyor,
Öz manaya uymaz mana’ysa öze.

Hergün bir ocaða ateþ düþerken,
Hane baþý üç beþ ciðer piþerken.
Analar eliyle mezar eþerken,
Köz ateþe dönmez ateþse köze.

Sözü uzattýnmý manayý bozar,
Kestirme yazmazsan giderek uzar.
Avcý kuyruk misal dinleyen kýzar,
Düz daðlara yanmaz daðlarsa düze.

Herkesin elbette vardýr bir derdi.
Kimi mal mülk Kiminin saðlýktýr derdi.
Bitmez deðirmenci’nin hiç su derdi,
Güz bahara ermez baharsa güze.

Kil TÝRYAKÝ yürek bir yangýn yeri,
Ne et kalmýþ ne kemik ne milim deri.
Uykusuz her gece kimin eseri,
Yüz astara sormaz astarsa yüze.

06 ekim 2015
22.56
Sosyal Medyada Paylaşın: