gitmek yüzlü geldin bir mektup gibi býrakýp boþluðunu ellerime acelesi olan bir aðustos gibi... gittin kelimeleri bulamýyorum vuelve!
bu duvarlar çok yüksek, gittikçe yükseliyor duvarlar aþýlmaz bir sur gibi bu duvarlar yüzün duvarlar tel örgü bu duvarlar, kanatýyor gözlerimi her baktýðýmda bu duvarlar sessiz kayboluyorum kendimi yitiriyorum adýnda boþluk var adýnda kayboluyorum susuyorum adýný özlüyorum karanlýk bir iç deniz gibi tren raylarýnca uzuyor aramýzdaki üþümek gece boyunca uzuyor aramýzdaki susmak uyku uyku bölünüyor yüzündekiler öl gibi sus gibi git gibi mevsimleri hýrçýn bir rüzgarýn sesi gibi sessizliðinde o sessizliðinde o korkunç sessizliðinde boðuluyorum kurtar beni tut beni öl beni ellerini yüzüme býrak hiç bilinmeyen bir mevsim gibi ellerini yüzüme býrak
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ayfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.